Dany Pérezใช้เวลาสี่วันในแถวของยานพาหนะเพื่อรอเติมน้ำมันดีเซลให้กับรถบรรทุกของเขาซึ่งเขาต้องการสำหรับการเดินทาง 900 กิโลเมตรจากฮาวานาไปยังบ้านของเขาในคิวบาตะวันออกJhojan Rodríguez คนขับแท็กซี่รออยู่ที่สถานีอื่นนานกว่านั้นแล้ว — ใกล้จะถึงสองสัปดาห์แล้ว — แต่ในที่สุดเขาก็อยู่ใกล้หัวแถวของยานพาหนะหลายร้อยคันในเขตปลายาของเมืองหลวง เส้นทางดังกล่าวกลายเป็นเรื่องธรรมดามากขึ้นในคิวบา ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเจ้าหน้าที่ได้ส่งน้ำมันดีเซลที่ขาดแคลนไปยังโรงผลิตไฟฟ้าแทนที่จะเป็นสถานีบริการน้ำมันสำหรับยานพาหนะ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เกาะประสบปัญหาการขาดแคลนเชื้อเพลิง แต่นับเป็นหนึ่งในเหตุการณ์ที่เลวร้ายที่สุด
“ฉันเคยเห็นสถานการณ์ที่เลวร้ายมาบ้างแล้ว แต่ไม่เหมือนตอนนี้” เปเรซ วัย 46 ปี ซึ่งกำลังกินและนอนหลับอยู่ในรถบรรทุกเชฟโรเลตในยุคทศวรรษ 1950 ของเขา ซึ่งเขาได้ติดตั้งอุปกรณ์สำหรับบรรทุกผู้โดยสารประมาณ 40 คน กล่าว
คนขับในแถวพยายามจัดระเบียบตัวเองโดยสร้างรายชื่อผู้ที่รอและอัปเดตทุกวันขณะรอรถบรรทุกน้ำมันที่จะมาถึงพร้อมน้ำมัน
เนื่องจากรายชื่อผู้ที่อาศัยอยู่ใกล้ ๆ สามารถกลับบ้านเพื่อคาถา — ติดตามความคืบหน้าใด ๆ ผ่านกลุ่ม WhatsApp “ฉันเป็นคนขับแท็กซี่มืออาชีพ ฉันจ่ายภาษีและประกันสังคม
ฉันได้รับการยอมรับอย่างถูกกฎหมาย” โรดริเกซ เจ้าของรถ Oldsmobile ปี 1954 สีทองและสีขาว ซึ่งเคยใช้เครื่องยนต์เบนซินที่ชำรุดในบางจุดถูกแทนที่ด้วยดีเซล กล่าว “บ้านและครอบครัวของฉันต้องพึ่งพาสิ่งนี้ ดีเซล.
” รถน้ำมันหมดและRodríguezต้องดันเข้าแถว
นั่นคือ 12 วันก่อนหน้า เจ้าหน้าที่บอกว่าคนขับสามารถเติมได้เฉพาะในถังเท่านั้น แต่ไม่สามารถเติมตู้คอนเทนเนอร์อื่นได้
สำหรับโรดริเกซ นั่นคือ 60 ลิตร (16 แกลลอน) ซึ่งเขาบอกว่าจะใช้ได้สามวัน
การขาดแคลนเชื้อเพลิงครั้งล่าสุดส่งผลกระทบต่อดีเซลเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งใช้โดยรถยนต์ขนาดใหญ่และรถยนต์คลาสสิก ซึ่งเครื่องยนต์เดิมถูกเปลี่ยนมาใช้มานานแล้ว มักใช้กับเครื่องยนต์รถบรรทุกของยุโรปตะวันออก แทนที่จะเป็นน้ำมันเบนซินที่รถยนต์ส่วนใหญ่ใช้
โรดริเกซแสดงความไม่พอใจที่ขาดคำอธิบายที่ชัดเจนจากเจ้าหน้าที่ “ไม่มีใครบอกว่านี่คือสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับเชื้อเพลิง” โรดริเกซกล่าว หากถึงจุดหนึ่งมีข้อมูลว่า ‘ดูสิ ไม่มีเชื้อเพลิงเพราะสถานการณ์ของประเทศต้องการให้ไฟฟ้าแก่ประชาชน’ ผม จะเข้าใจ
”ผู้เชี่ยวชาญ — เห็นด้วยกับ scuttlebutt ตามท้องถนน — กล่าวว่าประเทศนี้ไม่สามารถซื้อดีเซลทั้งหมดที่จำเป็นได้และสิ่งที่มีกำลังถูกนำไปผลิตไฟฟ้า
Jorge Piñon ผู้อำนวยการโครงการพลังงานของละตินอเมริกาและแคริบเบียนที่มหาวิทยาลัยเท็กซัสในออสตินกล่าวว่า “สิ่งที่เราเห็นคือสิ่งที่เราเรียกว่าเอฟเฟกต์โดมิโน” การล่มสลายของโรงไฟฟ้าเทอร์โมอิเล็กทริกได้ก่อให้เกิดความต้องการที่เพิ่มขึ้นสำหรับกลุ่มรุ่นดีเซล .
เวเนซุเอลาไม่ได้ส่งปริมาณน้ำมันดีเซลที่ต้องการไปยังคิวบา ดังนั้นคิวบาจึงต้องเป็นส่วนหนึ่งของการจัดหาที่อุทิศให้กับภาคการขนส่งสำหรับกลุ่มผลิตไฟฟ้าดีเซล-ดีเซล” เขากล่าว
ครึ่งหนึ่งของไฟฟ้าของคิวบามาจากโรงงานเทอร์โมอิเล็กทริก 13 แห่ง โดยแปดแห่งในนั้นมีอายุมากกว่า 30 ปี พวกเขามักจะพึ่งพาน้ำมันดิบหนักของเกาะ แต่การดำเนินงานของพวกเขาไม่แน่นอน
ดังนั้นเกาะจึงหันไปใช้หน่วยดีเซลเพื่อพยายามครอบคลุมการขาดแคลน ก่อนการระบาดของโควิด-19 คิวบาใช้เชื้อเพลิงประมาณ 1,37,000 บาร์เรลต่อวัน ทั้งน้ำมันเบนซิน ดีเซล ก๊าซธรรมชาติ และอนุพันธ์ เพื่อให้เศรษฐกิจเคลื่อนไหว
ประมาณครึ่งหนึ่งมาจากพันธมิตรทางการเมืองเวเนซุเอลา
ซึ่งตนเองได้จมลงในวิกฤตเศรษฐกิจ และภายใต้การจัดการที่ผิดพลาดและการคว่ำบาตรของสหรัฐฯ พบว่าการผลิตและขนส่งเชื้อเพลิงทำได้ยากขึ้น
เหตุการณ์ไฟฟ้าดับหลายครั้งทำให้เกิดเสียงบ่นในที่สาธารณะ และทำให้ประธานาธิบดีมิเกล ดิอาซ-คาเนลของคิวบาพยายามอธิบายสถานการณ์ในโทรทัศน์แห่งชาติและทัวร์โรงงานเทอร์โมอิเล็กทริก
สื่อข่าวต่างประเทศและไซต์ติดตามเรือบรรทุกน้ำมันรายงานว่าเรือบรรทุกน้ำมันของรัสเซียบรรทุกน้ำมัน 7,00,000 บาร์เรลไปถึงคิวบาในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาแม้ว่าทางการไม่ได้แสดงความคิดเห็น
“เราคิดว่าเป็นการขนส่งจากรัสเซียแทนเวเนซุเอลา — ว่าเป็นสามเหลี่ยมที่รัสเซียใช้สินค้านี้แทนเวเนซุเอลา หลังจากนั้นเวเนซุเอลาจะจ่ายให้ไม่ใช่คิวบา” ปินยงกล่าว ในขณะเดียวกันคิวบาก็ปรับตัวตามที่พวกเขาทำ ได้—ไม่ว่าจะอยู่ที่บ้านหรือไปต่างประเทศ
